ဥပုသ္ဟူသည္

အ႒ဂၤီက ရွစ္ပါးသီလကို ကမၻာစဥ္ဆက္ ဘုရားရွင္လက္ထပ္ကစၿပီး သာသနာတြင္း၊ သာသနာပ ႏွစ္ဌာနတို႔မွာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သီလေစာင့္ျခင္း၊ ညစာေရွာင္ျခင္း၊ ရတနာ(၃)ပါးတို႔၌ ဆည္းကပ္ျခင္းျဖင့္ က်င့္ၾကံအပ္တာျဖစ္လို႔ ဥပုသ္ရယ္လို႔ ေခၚရျခင္းျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကို သီလကၡန္ အ႒ကထာ သာမည ဖလသုတ္ အဖြင့္မွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။

ဥပုသ္ေစာင့္ရာမွာ ဥပုသ္(၃)မ်ိဳး ရွိတယ္။

၁။ နိဂ႑- တိတၳိတို႔ေစာင့္ေသာ ဥပုသ္- ယူဇနာတစ္ရာအတြင္းမွာရွိတဲ့ သတၱ၀ါေတြကိုသာ မသတ္ရလို႔ သိကၡာပုဒ္ ေဆာက္တည္ၿပီး ေစာင့္တဲ့ဥပုသ္ျဖစ္တယ္။

၂။ ေဂါပါလဥပုသ္- သီလဥပုသ္ခံယူၿပီး ရတနာသံုးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို မေအာက္မေမ့ဘဲ၊ မပြားမ်ားဘဲ ၀တ္ေရး စားေရး အစုစုတို႔ိကုိသာ ႀကံစည္ေအာက္ေမ့ၿပီး ေဆာက္တည္တဲ့ဥပုသ္ျဖစ္တယ္။

၃။ အရိယဥပုသ္- ဥပုသ္ေဆာက္တည္ၿပီး အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ အသုဘတရားေတြကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားျခင္း၊ ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္တရားေတြကို ေအာက္ေမ့ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ေဆာက္တည္တဲ့ဥပုသ္ျဖစ္တယ္။

ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ ေန႔လႏွစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး စတုကၠနိပါတ္ အဂၤုတၱရပါဠိေတာ္မွာ (၄)မ်ိဳး ေဖာ္ျပထားတယ္။

၁။ ပကတိဥပုသ္- (၈)ရက္ လျပည့္လကြယ္ ဥပုဒ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။

၂။ ပတိဇာဂရဥပုသ္- အႀကိဳအပို႔ေစာင့္တဲ့ ဥပုသ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။

၃။ အဓိ႒ာန္ဥပုသ္- ရက္လႏွစ္ ပိုင္းျခားၿပီး တည္ေဆာက္တဲ့ ဥပုသ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။

၄။ ပါဋိဟာရိယဥပုသ္- အထြက္တစ္ရက္ေန႔မွာေစာင့္တဲ့ ဥပုသ္ျဖစ္တယ္။

ဥပုသ္ေန႔မွာ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္္ အခ်က္မ်ား

ဘုရားရွင္လက္ထပ္ေတာ္ကတည္းက ရဟန္းေတာ္ေတြကို အခါအခြင့္နဲ႔ ပိုင္းျခားၿပီး အကပ္ခံရပံုနဲ႔ ဘယ္လို၀တၳဳကို ဘယ္အခ်ိန္အခါအထိသာ သံုးေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ပညတ္ေတာ္မူခဲ့တယ္။ အဲဒီပညတ္ခ်က္(၄)ပါးဟာ ဥပုသ္သည္ေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္တယ္။

၁။ ယာ၀ကာလိက- စပါးမ်ိဳး၊ ပဲမ်ိဳး၊ အသီးႀကီးကိုးမ်ိဳး စတဲ့ အာဟာရကိစၥကို ၿပီးေစႏိုင္တဲ့ ၀တၳဳဟူသမွ်ကို အရုဏ္တက္ခ်ိန္က မြန္းတည့္အထိသာ အကပ္ခံေကာင္းတယ္။ သံုးေဆာင္ေကာင္းတယ္လို႔ ပညတ္ေတာ္မူတယ္။

၂။ ယာမကာလိက- ဘုရားခြင့္ျပဳေတာ္မူတဲ့ အေဖ်ာ္ရွစ္ပါးနဲ႔ အႏုေလာမ အေဖ်ာ္ေတြကို ေနအရုဏ္တက္မွ ေနာက္အရုဏ္တက္အထိတစ္ယာမ္အတြင္း သံုးေဆာင္ေကာင္းတယ္။ အကပ္ခံေကာင္းတယ္လို႔ ပညတ္ေတာ္မူတယ္။

၃။ သတၱာဟကာလိက- ေထာပတ္၊ ဆီဦး၊ ဆီ၊ ပ်ား၊ တင္လဲ၊ သၾကား၊ ႀကံသကာ၊ ေဆးငါးပါးတို႔ကို တစ္ခါအကပ္ခံထားရင္ ခုႏွစ္ရက္အထိ သံုးေဆာင္ေကာင္းတယ္လို႔ ပညတ္ေတာ္မူတယ္။

၄။ ယာ၀ဇိ၀ိတ- ျပခဲ့ၿပီးတဲ့ ကာလိက သံုးပါးနဲ႔ ကာလိကမွလြတ္တဲ့ ေရ၊ တံပူကို ခ်န္ထားၿပီး ႀကြင္းတဲ့ ဇီးျဖဴ၊ ရွိရွား၊ သဖန္းခါးစတဲ့ အာဟာရကိစၥကို မၿပီးေစနိုင္တဲ့ ေဆးဘက္၀င္ အျမစ္ အရြက္ အသီး အေခါက္ စသည္တို႔ကို တစ္ခါအကပ္ခံထားရင္ အသက္ရွင္ေနသမွ် သံုးေဆာင္ႏိုင္တယ္လို႔ ပညတ္ေတာ္မူတယ္။

ေရ၊ တံပူတို႔ကေတာ့ ကာလိကေလးပါးလြတ္တယ္။ အကပ္ခံဖြယ္မရွိပါ။ ဥပုသ္သည္ေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ယာ၀ကာလိကကို ေန႔လဲြကစၿပီး မစားရပါ။ က်န္သံုးပါး စားႏိုင္ပါတယ္။

ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ရာမွာ အပိုင္း(၄)ပိုင္းရွိတယ္။

၁။ ဘုရားရွိခိုးတဲ့အပိုင္း

၂။ သရဏဂုဏ္ ေဆာက္တည္တဲ့အပိုင္း

၃။ သီလေတာင္းတဲ့အပိုင္း

၄။ သီလသိကၡာပုဒ္ကို ေဆာက္တည္ပြားမ်ားတဲ့အပိုင္းတို႔ ျဖစ္တယ္။

သီလကို အဓိ႒ာန္ၿပီးလည္း ေဆာက္တည္နိုင္သလို ဘုရားေရွ႕မွာျဖစ္ျဖစ္၊ ရဟန္းသာမေဏေရွ႕မွာျဖစ္ျဖစ္၊ သီလရွိသူ ပုဂၢိဳလ္တို႔ ေရွ႕မွာျဖစ္ျဖစ္ ခံယူေဆာက္တည္နိုင္တယ္။

သီလကို ေဆာက္တည္တဲ့ေနရာမွာ အာရံုေျခာက္ပါးရွိတဲ့အနက္ ဘာပဲျမင္ျမင္၊ ျမင္သိစိတ္ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

ဘာပဲၾကားၾကား ၾကားသိစိတ္ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

ဘာအနံ႔ပဲရရ နံသိစိတ္ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

လွ်ာရဲ႕အရသာ ဘာပဲရရ အရသာသိစိတ္ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

ကိုယ္နဲ႔အေတြ႔ ဘယ္လိုပဲထိထိ ထိသိစိတ္ေပၚတိုင္းေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

စိတ္ရဲ႕အေတြးအႀကံ ဘယ္လိုပဲရွိရွိ ေတြးေတာႀကံစည္စိတ္ေပၚတိုင္း ေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလ က်ိဳး၊ ေပါက္၊ ေပ်ာက္၊ က်ား ျဖစ္မသြားဖို႔ အပၸမာဒ ရွိရတယ္။

အ၀တ္အထည္အနားေတြ စုတ္ျပတ္သလို သီလအစ သိကၡာပုဒ္အဆံုး ပ်က္စိးျခင္းဟာ သီလက်ိဳးျပတ္တယ္ မည္တယ္။

အ၀တ္အထည္အလယ္ေပါက္သလို သီလအလယ္ သိကၡာပုဒ္ ပ်က္စီးျခင္းဟာ သီလေပါက္တယ္ မည္တယ္။ ႏြားေျပာက္ကြက္လိုမ်ိဳး ပထမသိကၡာပုဒ္လံုၿခံဳ၊ ဒုတိယသိကၡာပုဒ္ပ်က္စီး စသျဖင့္ လံုလိုက္၊ ပ်က္လိုက္ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနမႈဟာ သီလေျပာက္ကြက္တယ္ မည္တယ္။

ႏြားေၾကာင္မ်ားလို သိကၡာပုဒ္ အစဥ္အတိုင္း ႏွစ္ခု သံုးခု ပ်က္ရင္ သီလေျပာက္က်ားတယ္မည္ပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ဦးေက်ာ္ေဇယ်ေရးသားေသာ ဥပုသ္ကုသိုလ္စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
MOI Webportal Myanmar

တစ္ဆင့္မွ်ေ၀သူ - တပြင္သားေလး